Anglo aut anglico (in anglo: English) es lingua germanico historicum locuto in Anglia, et hodie in quasi integralitate de mundo ut lingua nativo vel lingua de communicatione.
Historia[]
Lingua anglico pertine ad familia anglo-frisio de linguas germanico. Suo forma antiquo, complexu de dialectos hodie cognito sub nomine anglo antiquo aut anglo-saxonico (auto-designatione: Ænglisc; in anglo moderno: Old English), es introducto in Britannia Majore ab Anglos, Saxones, Jutas et alio populos germanico qui emigra in ista insula in seculo V. Sub influentia de invasiones de Vikingos in seculo IX, anglo-saxonico integra vocabulario nordico: in exemplo, vocabulos they («illos»), law («lege»), egg («ovo») aut sky («celo») es derivato de nordico.
Conquista de Anglia ab Normannos in anno 1066 induce majore influentia de vocabulario de invasores super lingua anglico. In tres seculos sequente, populo loque dialectos derivato de anglo-saxonico, sed nobilitate loque lingua anglo-normannica (forma de franco antiquo) et ecclesiasticos loque latino. Pro isto ratione, solum uno quarto de vocabulario anglico moderno es germanico, et duo tertios proveni de latino et linguas romano, notabili franco (in exemplo duke, canal, guardian…). In isto periodo, anglo quoque perde systema anglo-saxonico de inflexiones, transformando se in lingua plus analytico (ut latino sine flexione). Es etate de anglo medio (Middle English).
In seculo XV, lingua anglico sic se habe transformato in anglo moderno inceptivo (Early Modern English). In isto epocha, impressione es introducto in Britannia Majore, resultando in standardizatione de anglo scripto sub forma de orthographia quod es semper in usu hodie, non obstante importante modificationes subsequente de pronunciatione cognito sub nomine de Magno Cambio Vocalico (Great Vowel Shift). Es in ce tempore que dialecto de London fi dialecto principale de anglo, et occurre emergentia de magnos auctores sicut William Shakespeare. Inventivitate de auctores conduce ad elaboratione de novo vocabulos et mutuationes ab alio linguas, in particulare latino et greco antiquo.
In seculo XVII, anglo se habe expanso in toto Insulas britannico: non es solum locuto in Anglia, sed quoque in Cambria, Scotia et Hibernia. Ab isto seculo, lingua anglico es etiam exportato in toto mundo per colonizatione et negotio. Ob isto, es hodie locuto ut lingua nativo ab 350 millione de personas, et, per suo importantia economico et culturale, es usato ut lingua vehiculare ab alio 850 millione de personas.